nikiel
Encyklopedia PWN
stop niklu z żelazem (ok. 15%) i kobaltem (ok. 5%);
m. w Filipinach (region Caraga), na północnym wybrzeżu wyspy Mindanao, nad O. Spokojnym;
m. w Wielkiej Brytanii, w południowej Walii, u nasady płw. Gower, przy ujściu rz. Tawe do zat. Kanał Bristolski (M. Celtyckie).
żelazo oraz pierwiastki chem. mające mniejsze od niego powinowactwo chem. względem tlenu i siarki, wykazujące znaczną rozpuszczalność w stopach metalicznego żelaza;
w. w woj. dolnośląskim (pow. ząbkowicki, gmina Ząbkowice Śląskie);
szkło osłabiające natężenie promieniowania słonecznego (zwłaszcza w jego części nadfioletowej) przez pochłanianie lub odbijanie;
